HARMONIE SINT MICHAEL HULDIGT HAAR JUBILARISSEN

HARMONIE SINT MICHAEL HULDIGT HAAR JUBILARISSEN

Zes jubilarissen goed voor bijna drie eeuwen lidmaatschap

MAASTRICHT –  In de afgelopen twee jaren passeerden een aantal trouwe leden van Harmonie Sint Michaël uit Heugem de magische grens van hun 40, 50 of zelfs 60 jarig lidmaatschap bij de bond van Limburgse Muziekgezelschappen. Een ongelofelijke mijlpaal en prestatie. Aangezien dit door alle maatregelen niet of nauwelijks gevierd kon worden, worden Nicolle, Olaf, Cor, Louis, Peter en John alsnog in het zonnetje gezet.

De jubilarissen

Een bijzondere groep muzikanten en tambours in hart en nieren, verdienen het om in de schijnwerpers te worden gezet. Waar ontmoet je in deze tijd nog mensen die zich 40, 50 of zelfs 60 jaar aan een vereniging of bond verbinden? In Heugem dus! Het zegt niet alleen iets over de loyaliteit van de leden, maar ook iets over de sfeer van verbondenheid en vriendschap binnen het korps.

Vier decennia

Ruim vier decennia geleden begon Nicolle van Bun-Custers op 10 jarige leeftijd op de lagere school in Ulestraten met muziek- en blokfluitles. Vader John was als Heugemse jongen al 20 jaar lid van verschillende muziekverenigingen en in die tijd van de Harmonie in Heugem. Al snel kreeg Nicolle een klarinet in handen en pendelde 8 jaar lang van Ulestraten naar Maastricht voor klarinetles bij de heer Wennekens en repetitie in de Oude Harmoniezaal en later in de Klaekeburg in Heugem. Daarna verhuisde het gezin Custers gelukkig terug naar de roots en vestigde zich in Randwyck. Nicolle is al sinds mensenheugenis als concertmeester en soloklarinettiste hét gezicht van het harmonie-orkest, zowel tijdens concerten als op straat.

Rond diezelfde tijd begon ook Olaf Frijns zijn muzikale carrière op 8 jarige leeftijd met trompetles bij Huub Pasmans thuis. Later stapte hij over naar de muziekschool waar hij les kreeg van Joop Beckers. Onder leiding van dirigent Piet van Sloun ervaart Olaf samen met onder andere zijn vader Michel (’t Geelke) en ook Nicolle in 1987 hoe het voelt om succesvol te zijn op een bondsconcours waar ze met meer dan 300 punten een eerste prijs met promotie halen. Daarna volgen voor Olaf nog vele successen op zowel solistenconcoursen als bondsconcoursen met het harmonieorkest. Maar ook de uitstapjes naar het buitenland lieten onuitwisbare herinneringen na. Ondanks dat Olaf ook bij andere verenigingen een graag geziene gast is, blijft Heugem een speciaal plekje bij hem houden.

Cor Lahou draagt tegenwoordig geen uniform meer, maar een bestuurskostuum, maar dat was 40 jaar geleden wel anders. Hij begon op jonge leeftijd als leerling op klaroen bij Sint Jan uit Heer. Aangezien hij in die tijd buiten spelen veel leuker vond, hield Cor het hier snel voor gezien. Nadat hij wat ouder was geworden, pakte hij, samen met zijn broer Cher de draad  op klaroen toch weer op bij De Nachtwacht in Berg en Terblijt. Toen Cor in 1983 verhuisde naar Heugem, meldde hij zich bij de drumband waar Cher in die tijd ook al lid was. Cor ontwikkelde zich als een trouw lid van de drumband en speelde jarenlang de overslag- en tenortrom. Toen Cor het tijd vond om de trommelstokken aan de wilgen te hangen, heeft hij de overstap gemaakt naar een bestuursfunctie binnen de vereniging om hier voornamelijk de belangen van de drumband te blijven behartigen.

Een halve eeuw

Louis Dijkmans is als Tambour-Maître het gezicht van Harmonie Sint Michaël op straat. Een halve eeuw geleden begon hij als 14 jarige jongen als tambour bij fanfare Sint Joezep in Maastricht, waar hij vrij snel als Tambour-Maître aan de slag mocht. Ruim 30 jaar is Louis lid geweest van Sint Joezep. Na zijn verhuizing naar Randwyck was het tijd voor een nieuwe uitdaging, die hij vond als tambour bij de drumband. Louis volgde later Tambour-Maître  Nick Quaden op en is sinds heel wat jaren het gezicht van harmonie Sint Michaël op straat.

60 jaar

Ook Peter Custers zijn muzikale loopbaan begon bij Huub Pasmans, waar hij al 60 jaar geleden als 11 jarige jongen op solfège-les ging in de Oude Harmoniezaal. Nadat hij muziek kon lezen, ging hij klarinet leren op de muziekschool. En trots als een pauw mocht hij in zijn eerste, toen nog bruine uniform, mee op straat tijdens de processie. De liefde voor ‘de muziek’  was geboren. In 1990 maakte Peter de overstap naar basklarinet. Naast het muziek maken, zet Peter zich op allerlei andere fronten in voor de vereniging. Zo zorgt hij onder andere voor het muziekarchief, is 2e dirigent op straat en is samen met zijn vrouw Anita de drijvende kracht achter de wereldberoemde Heugemse wafel actie.

John Custers leerde in diezelfde tijd op de lagere school in Heugem in het zangkoortje van meneer Aarts noten lezen. Het waren roerige tijden voor de harmonie in Heugem, die volgens verhalen toen bijna op kiepen stond. Als 13 jarige jongen kreeg John tijdens een kermisrondwandeling het instrument van oud-voorzitter Siem Lardenoije in de handen gedrukt. Met hulp van leden en oud-leden leerde John al snel spelen en hij bleek er talent voor te hebben. Na omzwervingen bij verschillende corpsen in Maastricht en omstreken en bij de muziek van de Limburgse Jagers in militaire dienst, werd John toen hij inmiddels in Ulestraten woonde en daar bij de Fanfare zat, teruggevraagd naar Heugem. Samen met zijn dochter Nicolle maakte hij heel wat kilometers ten behoeve van de muziek. Een passie die ze samen delen en heel wat bijzondere momenten in hebben beleefd. En hoe bijzonder is het dat vader en dochter nu samen 100 jaar lid zijn! Een unicum!

Deel dit met anderen:
  • Print
  • LinkedIn
  • Hyves
  • StumbleUpon
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Twitter
  • Google Bookmarks
  • Add to favorites
  • email